کسی که بنا بر مصلحت به هر طرف باد بیاید می رود
،به دنبال قدرت روز است واز خود نظری ندارد و یا اگر داشته باشد آن را سخت پنهان می کند.
عدهای از عزیزان که تا دیروز مکررا ساز مخالفت با.............. محترم مینواختند امروز به یکباره تغییر موضع داده و خود را با مواضع ............. همرنگ و همنوا پنداشتهاند...
ای امان و صد امان از این زبان
از زبان بیثبات در دهان
دست خود را داده در دستان باد
باد،هر ره را نشانش داد،داد
حرف دیروزش چو ناید بر ثمر
میزند امروز یک حرف دگر
حرف دیروزش زمین تا آسمان
این زبان عاجز ز رنگش در بیان
نطق دیروزش تماما انتقاد
نطق امروزش تماما زندهباد!
ساز دیروزش مخالف بوده است
با بداخلاقی مصادف بوده است
میزند امروز ساز دلبری
حرفها و گفتههای سرسری!
حامیان حزب بادند این گروه
نابلد در هرچه کارند این گروه...
دوره افراطشان آمد به سر
تندخویی شد دگر زین خانه در
این حنا دیگر ندارد هیچ رنگ
خورده تیر نطقشان دیگر به سنگ...
حزب باد
در
قاموس سیاسی، معانی و مفاهیم خرد و کلان و اصطلاحات فلسفی ساده و
پیچیدهای هستند که هر کدام نمایی از یک حکومت را تفسیر و یک دید، منش و
رویة خاص حکومتداری را تبیین میکنند.
در میان انبوه اصطلاحات سیاسی، اصطلاحی هست که بسیار خاص و استثنایی است و آن چیزی نیست جز اصطلاح معروف «حزب باد»(اپورتونیسم= اپورسیونیست)
« Opportunism یا فرصتطلبی، تغییر جهت دادن بر حسب دگرگونی اوضاع و به خاطر سود شخصی.
کسانی را فرصتجو (اپورسیونیست) مینامند که همواره به سوی قدرتِ وقت گرایش دارند و پایبند اصولی نیستند و یا اصول خود را فدا میکنند.»
تقریباً در تمامی منابع و لغتنامهها، حزب باد را کسی دانستهاند که برای رسیدن به نفع شخصی، حاضر به فدا کردن همه چیز است؛ چنین فردی نه اصل دارد و نه اصول.
پشت کردن به رفقای دیروز و قربان صدقة امروزیها رفتن و بر خلاف گذشته حرفزدن و عمل کردن از شاخصهای این دسته از افراد است.
حزب بادی هر که هست، تابع وزش باد انتفاع شخصی است و از هر سو که باد نفع شخصی بوزد، به آن سو خواهد دوید.
به اطراف خود که بنگریم ...........!
از حزب باد باید بپرسید که چه شده که چنین رسم جوانمردانهای به دنیای شما وارد شده است!
فکر میکنم جوابشان این باشد: جهت باد عوض شده است!